De grens over naar Laos
Blijf op de hoogte en volg Kim
14 Juli 2016 | Laos, Champasak
De derde en laatste vlucht van vandaag, van Bangkok naar Ubon Ratchathani. Prima korte vlucht, maar stiekem erg blij dat we niet nog een vlucht hadden.
Ik had het best wel een beetje gehad met vliegtuigen, stijgen, dalen en dan vooral die druk op je oren/holtes.
Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Ubon Ratchathani hadden we heel snel onze backpacks dus konden we snel op zoek naar een bus naar Paksé... Of toch maar heel luxe en vooral relax een taxi? Ja dus! Zo gezegd, zo gedaan.. Graag een taxi naar Paksé.
Een knappe Thaise jongeman, of om in Linda haar woorden te spreken; wauw verliefd op zijn mond!, bracht ons naar.... De grens van Laos, dus helemaal niet naar Paksé. Hop tassen eruit en doeeei!
Visum aanvragen, paspoort controle. 1 ding geleerd, je moet hier absoluut geen haast hebben. Alles op het gemakkie!
Een taxi chauffeur gevonden die ons naar Paksé wilde brengen, of toch niet gevonden want opeens was deze beste man verdwenen.
Uiteindelijk een aardige local die ons wilde helpen, er stond een bus, welliswaar zonder chauffeur maar die zou vast en zeker komen. Zoals ik al zei, op het gemakkie. Een jongeman zou ons dit keer wel naar Paksé brengen, onderweg pikte hij nog twee andere mannen op. Waarvan 1 het wel erg interessant vond dat er twee Westerse dames in het busje zaten. Hij kwam bij een stop zelfs bij ons achterin zitten en wilde maar al te graag een selfie maken... Oh en m'n facebook! Ik deed net of ik geen idee had wat facebook was..
Wij spreken beide geen woord Laotiaans en hier spreken zij eigenlijk ook geen woord Engels, maar we hebben met handen en voeten kunnen omschrijven welk hotel we zaten, en om 17.45 uur kwamen we bij ons hotel aan. Douchen! Een bed! Heeeeerlijk.
Maar we moesten nog wel even eten. Dus toch aankleden en naar buiten. Direct voor het hotel was een klein marktje. Best spannend maar hier aten wij onze eerste maaltijd in Laos. Vraag me niet wat ik gegeten. Misschien maar beter ook dat ik dit niet weet. Of het lekker was, nou ja je gaat er spontaan van snotteren. Even wennen dus. Daarna op weg terug naar het hotel liepen we per toeval tegen een massage salon aan, hè wat jammer, direct tegenover ons hotel. Een uur Lao Traditional Massage? 50.000 kip? Ongeveer €5,-? Daar zeggen wij geen nee tegen.
Heeeeeerlijk was het! Nu nog even een drankje op het dakterras van ons hotel en dan.. Slapen!
Ik had het best wel een beetje gehad met vliegtuigen, stijgen, dalen en dan vooral die druk op je oren/holtes.
Eenmaal aangekomen op het vliegveld van Ubon Ratchathani hadden we heel snel onze backpacks dus konden we snel op zoek naar een bus naar Paksé... Of toch maar heel luxe en vooral relax een taxi? Ja dus! Zo gezegd, zo gedaan.. Graag een taxi naar Paksé.
Een knappe Thaise jongeman, of om in Linda haar woorden te spreken; wauw verliefd op zijn mond!, bracht ons naar.... De grens van Laos, dus helemaal niet naar Paksé. Hop tassen eruit en doeeei!
Visum aanvragen, paspoort controle. 1 ding geleerd, je moet hier absoluut geen haast hebben. Alles op het gemakkie!
Een taxi chauffeur gevonden die ons naar Paksé wilde brengen, of toch niet gevonden want opeens was deze beste man verdwenen.
Uiteindelijk een aardige local die ons wilde helpen, er stond een bus, welliswaar zonder chauffeur maar die zou vast en zeker komen. Zoals ik al zei, op het gemakkie. Een jongeman zou ons dit keer wel naar Paksé brengen, onderweg pikte hij nog twee andere mannen op. Waarvan 1 het wel erg interessant vond dat er twee Westerse dames in het busje zaten. Hij kwam bij een stop zelfs bij ons achterin zitten en wilde maar al te graag een selfie maken... Oh en m'n facebook! Ik deed net of ik geen idee had wat facebook was..
Wij spreken beide geen woord Laotiaans en hier spreken zij eigenlijk ook geen woord Engels, maar we hebben met handen en voeten kunnen omschrijven welk hotel we zaten, en om 17.45 uur kwamen we bij ons hotel aan. Douchen! Een bed! Heeeeerlijk.
Maar we moesten nog wel even eten. Dus toch aankleden en naar buiten. Direct voor het hotel was een klein marktje. Best spannend maar hier aten wij onze eerste maaltijd in Laos. Vraag me niet wat ik gegeten. Misschien maar beter ook dat ik dit niet weet. Of het lekker was, nou ja je gaat er spontaan van snotteren. Even wennen dus. Daarna op weg terug naar het hotel liepen we per toeval tegen een massage salon aan, hè wat jammer, direct tegenover ons hotel. Een uur Lao Traditional Massage? 50.000 kip? Ongeveer €5,-? Daar zeggen wij geen nee tegen.
Heeeeeerlijk was het! Nu nog even een drankje op het dakterras van ons hotel en dan.. Slapen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
